Αυτή η τάξη είναι ασταμάτητη πηγή έμπνευσης!

Κάθε ομάδα ανθρώπων, από σκηνές στις κατασκηνώσεις μέχρι πολιτικές οργανώσεις, που σέβονται τον εαυτό τους οφείλουν να έχουν και ένα μότο, τραγούδι, οτιδήποτε, για να τους αντιπροσωπεύει .
Φυσικά δεν θα έλειπε μια τέτοια ιδέα από μας! Έτσι η φαντασία και πιο πολύ η βαρεμάρα που κυριεύει τα εφηβικά μυαλά μας μας έδωσε ένα αρκετά δημιουργικό αποτέλεσμα.
Αλλά για να βγάλει και νόημα, ας κάνουμε μια εισαγωγή πρώτα.
Όλα άρχισαν από τις ευφυέστατες απορίες που κάποιοι από μας είχαμε κατά τη διάρκεια του μαθήματος καθώς και τα εύστοχα σχόλια, ή υποτιθέμενες βρισιές που ακούγονταν.
Π.χ.
●Που χωράνε τα αρκουδάκια στο string?
●Αφού ταιριάζουν οι γαλαξίες μας, έλα να ενωθούν οι μαύρες τρύπες μας!
●Σάλτα μπουρδελοκατσαρόλα.
●Είσαι σαν κινητό που το έχουν κολλήσει με ζελοτέιπ ρε!
●Άσε ρε παντόφλα του παππού.
●[Και το επικό, το οποίο το οφείλουμε σε κάτι συμπαθέστατες φίλες ενός φίλου]: ΧΑΖΟΓΚΟΜΕΝΑ!
Προχωράμε και στο δημιούργημα εν τέλει:

Ο ύμνος μιας μπουρδελοκατσαρόλας

Μια τρελή χαζογκόμενα
Που μένει μόνο στα δρώμενα
Κάτι αρκουδάκια οι ασχολίες της
Και κάτι φώτα οι ανησυχίες της

Τα κολλήματα που μέσα της θα ζουν
Που τόσες απορίες θα της γεννούν
Και μια καρδιά που πάντα θα γελά
Και για κάποιο λόγο να χτυπά

Το κινητό με ζελοτέιπ κολλημένο
Και όπως όπως έτσι πια φτιαγμένο
Τι να τ κάνεις αν οι γαλαξίες ειν΄αλλού
Δεν θα καταφέρεις τίποτα, φάε μια μπαμπαλού

Μα όμως κάτι αληθινό
Χωρίς να είναι απαραίτητα καλό
Σάλτα λιγάκι ρε κατσαρόλα
Και θα σε κάνω να τα ξεχάσεις όλα

Τώρα όμως σκάσε και τραγούδα
Γιατί το string δεν είναι μονάχα μια αρκούδα
Είναι κάτι παραπάνω από παντόφλα
Και του παππού και τα χρέη τώρα ξόφλα.

©All rights reserved

Το καλοκαίρι άρχισε και τελειώνει!

Μέσα στο καλοκαίρι της φρικτά ζεστής Αθήνας, με όνειρα, φόβους και προσδοκίες για τις μέρες που έρχονται, προσπαθούμε να ξεπεράσουμε το γεγονός ότι μεγαλώνουμε!
Άλλοι από μας είναι διακοπές σε μια ξένη χώρα, άλλοι σε ένα νησί, άλλοι στην Αθήνα και άλλοι κάπου διασκορπισμένοι στο απέραντο τοπίο της Ελλάδας. Κανείς όμως από μας δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ο χρόνος περνάει, και δραματικά μάλιστα. Είμαστε κάποια παιδιά που όπως όλοι, έτσι θέλουμε να μείνουμε! Χωρίς υποχρεώσεις, διαβάσματα, μαθήματα και υποχρεωτικά ξενύχτια. Θέλουμε φίλους, παρέες, ώρες στη θάλασσα, παιχνίδια, καλοπέραση και ξεκούραση!
Στη μάχη, λοιπόν, με τον χρόνο, μια μάχη που δεν μπορούμε να νικήσουμε, περιμένουμε και μεις εδώ να έρθει η επόμενη χρονιά! Χρονιά που θα δίνουμε το ECPE, κάτι που σημαίνει τα κεφάλια κάτω και διάβασμα.
Δυστυχώς θα ζήσουμε και μεις όπως όλα τα παιδιά αυτής της χώρας τα δύσκολα χρόνια που μας περιμένουν!

Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι!

Χίλια Εννιακόσια Ογδόντα Τέσσερα- Τζόρτζ Όργουελ

It was a bright cold day in April, and the clocks were striking thirteen. Winston Smith, his chin nuzzled into his breast in an effort to escape the vile wind, slipped quickly through the glass doors of Victory Mansions, though not quickly enough to prevent a swirl of gritty dust from entering along with him.


After going up to his apartment, he heard a strange noise coming from his bathroom. He walked in and after short period he felt dizzy, probably from a hit in the head, he thought. The next day, the new to the job detective Sam Alan and his partner Tim Todds find Winson drowned in a tub of oil.
Their first thought was that who put him in that tub of oil... The result was bewildering.
They surely had to find the one who did such a crime.
The big surprise was meant to shock them all.
Through a big road, a car was coming directly to them. As it stopped, everyone was scared enough to tell it, as they didn't know who will get out of this weird car.
There were rumors that it was a senior police officer that came to town just to lead that particular case of Winston Smith.
The door opened, and some whispers broke the complete silence. His foot came out of the car then hit the ground. Everyone was standing in their positions without even blinking their eyes.
His face was remarkable. Remarkable enough for one officer to yell: ''God dammit, this is inspector Jack Clouseau!''
And another policeman came to add: ''And not anyone Jack Clouseau! The Steve Martin one!''
Everyone was laughing as the inspector was walking across the line just to see the policemen faces.
With his silly expression, asked for everyone's attention.
''Ladies and gentlemen, as you have well informed I am here for the case of Mr. Smith. But I'm so unhappy to announce you that due to personal (psychological) issues, I won't be able to lead this case.'' he said and he busted into tears.
And then, hardly continued: ''You know, after filming Pink Panther, snif, I had a fair with Beyonce. No one had a clue about that... But one day, as I returned back home from work, I saw Jay Z coming out of my bedroom. The worse part? He didn't wear trousers. So I realized that Beyonce's heart, is no long with mine. She cheated and I accept that. So now please excuse me, I had to go to my room and cry. You lead the damn case, find me the criminal and ... and do whatever you want. I AM OUT!

Ιστορίες

Είχαμε υποσχεθεί εδώ και πολύ καιρό την ανάρτηση κάποιων ιστοριών. Για να θυμήσουμε στους πολυαγαπημένους αναγνώστες μας, αυτά ήταν κείμενα τα οποία αποτελούσαν ουσιαστικά την συνέχεια κάποιων πολύ γνωστών μυθυστορημάτων και γενικότερα βιβλίων. Απο το 1984 του Τζόρτζ Όργουελ, μέχρι το Χάρυ Πότερ της Τζ. Κ. Ρόουλινγ.

Όταν τις γράφαμε η φαντασία μας δούλευε όσο ποτέ. Οι ιδέες, πιστεύω, ήταν πάρα πολύ καλές, και κάναμε ό,τι μπορούσαμε ώστε να τις αποδόσουμε όσο καλύτερα γινόταν στα ελληνικά.

Έτσι, γνωστά λογοτεχνικά βιβλία κατέληξαν να γίνουν οι πιο σουρεαλιστικές ιστορίες, που ούτε ο Ιουνέσκω θα μπορουσε ποτέ να φανταστεί.

Λόγω πίεσης χρόνου θα ζητήσουμε την υπομονή σας! Θα αξίζει τον κόπο όμως!

And let the magic begin!

Δώρα, συγκινήσεις και κακό!

Να μας συμπαθάτε, αλλά η καθυστέρηση ανάρτησης, που όλοι ξέρω ότι περιμένατε με αγωνία, ευθύνεται στην κούρασή μας (επειδή όπως όλοι ξέρουμε οι ηλικίες 13-22 κουράζονται εύκολα και έντονα) λόγω του υπερφορτωμένου καθημερινού μας προγράμματος Γι' αυτό το λόγο, αυτές οι 14 μέρες φαντάζουν σωτήριες! Ακόμα και αν περνάνε αστραπιαία κι ενώ τα έχουμε ΟΛΑ φορτώσει σε αυτές τις 14 μέρες, καταλήγουμε να μην έχουμε κάνει ΤΙΠΟΤΑ!

Ας γυρίσουμε όμως στα πολυπόθητα δώρα... Ο Mr T. είχε γενέθλια στις 28 του Απρίλη και σκεφτήκαμε να του κάνουμε ένα δώρο για το Πάσχα, για τα γενέθλιά του και για την γαϊδουρινή του υπομονή. Τον βλέπαμε που λέτε συνέχεια να ξίνει την πλάτη του με το στυλό και τον λυπηθήκαμε οπότε είπαμε να του κάνουμε ένα δώρο ώστε να ικανοποιήσουμε αυτή του την ανάγκη. Του αγοράσαμε λοιπόν ένα....ξυστήρι πλάτης! Δεν έχουμε ανάλογη εικόνα ώστε να σας αποτυπώσουμε την ακριβή του μορφή αλλά είναι πραγματικά πρωτότυπο, αστείο και πάνω από όλα χρήσιμο!

Επειδή όμως δεν γινόταν να τον αφήσουμε έτσι, και το μαγαζί από το οποίο τα αγοράσαμε είχε πολλά ωραία ιδιότροπα δωράκια, πήραμε μια πινακίδα με την επιγραφή: One year older and still sexy :)

Βέβαια όλο το πακέτο περιελάμβανε και την ευχετήρια κάρτα που έγραφε: Thank you teacher you are the best!
Δεν ξέρω κατά πόσο όλοι μας το πιστεύουμε αυτό αλλά είναι αρκετά δημιουργικός, με English humor βέβαια αλλά κανείς δεν είναι τέλειος!

Όπως και να 'χει του άρεσε, δεν περίμενε μια τέτοια κίνηση και όσο και αν δεν ήθελε να το δείξει, συγκινήθηκε! Εμ βέβαια, Άγγλος άνθρωπος δεν έχει συνηθίσει τέτοιες χειρονομίες! Έμπλεξε όμως με Έλληνες ! :)

Μαθήματα ποίησης και αισθητικής

Χτες (8.4.2011) μετά την εφάνταστη ιδέα να συνεχίσουμε τις ιστορίες διάσημων βιβλίων, ο Mr T., κατέβασε την επίσης τρομερή ιδέα να κάνουμε το ίδιο αλλά με ποιήματα!
Το χειρότερο δεν είναι πως γνωστά αγγλικά ποιήματα (William Ernest Henley, William Shakespeare κ.α.) τα κάναμε αγνώριστα, αλλά πιο πολύ πως εκτός του οτι έπρεπε να τα συνεχίσουμε, έπρεπε να είναι και με ομοιοκαταληξίες! Αυτό είχε ως αποτέλεσμα:
Out of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
Ι want like you to be
But I know you're just a whore
και
I' ll throw you in a ditch you make me behave like a bitch
...και άλλα ιδιοφυέστατα δημιουργήματα!

Πέρα από αυτές τις καλλιτέχνικες ανησυχίες, είχαμε υποσχεθεί στον Κωνσταντίνο πως από ένα, θα του κάνουμε δύο φρύδια! Πρώτη του φορά και συνεπώς δεν άντεξε πολύ ώρα!! Αλλά την Δευτέρα θα το έχει συνηθίσει πλέον και δεν θα τρομάζει στη θέα του τσιμπιδιού!

Την Δευτέρα θα έχουμε και τις προηγούμενες ιστορίες καθώς και τα ποιήματα!


Το πιο αστείο όμως κατ'εμέ ήταν που του Mr T. δεν τον πείραζαν όλα αυτά τα σουρεάλ που γίνονταν, αλλά μόνη του έγνοια ήταν: English! English!
Πώς καλέ μου άνθρωπε θα του βγάλουμε τα φρύδια του παιδιού μιλώντας και Αγγλικά?! ''Please Konstantinos, lets take off your eyebrows!?! or You look like shit, lets make you two eyebrows rather than just one?!''
Πώς ακριβώς θα το μεταφράζαμε αυτό!? Ιδέες και βοήθεια ευπρόσδεκτες!

6/4/11 Δημιουργικές ιστορίες

Η σημερινή ήταν μάλλον η πιο ήσυχη μέρα εδώ και 2-3 βδομάδες!! 'Η τουλάχιστον ήταν όπως-την-θελαμε ήσυχη, χώρις τον Κωνσταντίνο, αλλά με τις φωνές τις δικές μας να αντικαθιστούν την απουσία του!!
Ο Mr T. πρέπει να έχει εγκαταλείψει πλέον το ενδεχόμενο να είμαστε ΜΙΑ ΦΟΡΑ ήσυχοι!! Μια φορά που όντως είμασταν ήσυχοι (έβρεχε και ήταν μακράν η πιο μουντή μέρα του χρόνου) είχε απορρίσει πραγματικά και μας άφησε 15 ολόκληρα λεπτά break!!

Σήμερα, λοιπόν, μετά από ένα βασανιστικό listening για κάτι ορειβάτες που στο τέλος πέθαναν κιόλας (αμάν αυτοί οι άνθρωποι πια!), και κείμενα που μόνο διατριβή στα νουκλεοτίδια δεν κάναμε, έφτασε και η -προσχεδιασμένη- ιδέα να κάνουμε αυτό το παιχνίδι με τις προτάσεις. Ελάτε, το ξέρετε, αυτό που γράφει κάθε ένας μια πρόταση και μετά περνάει το χαρτί στον επόμενο ώστε να συνεχιστεί η ιστορία.
Μας έδωσε λοιπόν στον κάθε ένα από μια παράγραφο από ένα βιβλίο και εμείς το συνεχίσαμε...
Αυτά που θυμάμαι είναι το Harry Potter , Rambo, 1989, και δύο άλλα...
Για να σας δώσω μια γεύση, καταλήξαμε να μιλάμε για το φακιόνι (ακα head scarf) του Harry Potter και το πως ο Ζακ Κλουζό αντί να εξιχνιάσει μια υπόθεση, χωρίζει την Beyonce!
Οι ολοκληρομένες ιστορίες την Παρασκευή!!!!!!